Djoao Lobles heeft een nagenoeg perfect seizoen afgesloten met een titel op de 800 meter. Zoë Sedney is met drie gouden medailles de meest succesvolle atlete van het toernooi. Xavi Joy Mo-Ajok haalt op de 200 meter zijn sportieve gram en is Riq de Wit net de baas. Danara Stoppels is het derde meisje ooit die de 500 gram speer over de 50 meter werpt. Isaya Klein Ikkink wint een hoogstaande 110 meter horden finale en staat met 13.85 seconden vierde op de ranglijst allertijden. Lobles verschalkt concurrentie, Knijnenburg te sterk voor Maatoug De kijkers van de livestream komen ogen tekort want dag 2 van de NK onder 18 en 20 is een ouderwets dagje atletiek vol hoogtepunten. De kenners zullen bij het invullen van hun atletiekpool als eerste de winnaar van de 800 meter hebben ingevuld. De vraag was alleen, hoe gaat Djoao Lobles de titel binnenhalen. Adam Kszczot staat erom bekend, Lobles loopt in Amersfoort 400 meter lang ver achter de groep om vervolgens zo genadeloos hard gas te geven dat de rest in vertwijfeling achter wordt gelaten. Zo staat de teller in 2020 op 4 titels en een 1.45.96 seconden als nieuw persoonlijk record. De race bij de meiden onder 20 is in dat opzicht een stuk boeiender. Een duel tussen Amina Maatoug en Anne Knijnenburg wordt verwacht, de versnelling van Knijnenburg met nog zo’n 120 meter te gaan is zo indrukwekkend dat er vanaf dat moment van spanning geen sprake meer is. Een drukke dag voor Maatoug want die pakt later op de dag nog brons op de 400 meter. Dat een sterk eindschot vrij noodzakelijk is om een titel te pakken bewijst Celine van Heerikhuize. Ze zit met nog 150 meter te gaan al klaar om Britt Roos voorbij te gaan maar wacht keurig op het laatste rechte eind om het verschil te maken. Beer Harms toont net als Lobles zijn suprematie. Zijn eerste versnelling na 550 meter blijft al onbeantwoord, op de laatste 100 meter laat hij zien ook een uitstekende 400 meter te kunnen lopen. De mila-nummers zijn op kampioenschappen altijd boeiend en in Amersfoort is dat niet anders. We krijgen vier verschillende manieren te zien hoe je een 1500 meter kan winnen. Hoe zou de tactiek worden bij de jongens onder 20. Met Rick van Riel, Noah Baltus en Jesse Fokkenrood als kanshebbers is het Van Riel die de wedstrijd hard maakt. Met die tactiek weet hij Fokkenrood te lozen. Baltus blijft in het spoor en profiteert optimaal van het kopwerk van zijn concurrent. Yasmine Abbes pakt het anders aan en versnelt met nog 500 meter te gaan. Emmy van den Berg kan als enige volgen maar is net niet sterk genoeg om echt te kunnen strijden voor het goud. De dubbelwinnaars zijn dit NK niet op één hand te tellen, Abbes spant met een succesvolle 1500/5000 meter misschien wel de kroon. Een echte boemelrace zien we wel bij de jongens onder 18 jaar, een race die geregisseerd wordt door Stefan Nillessen. De enige jongen die dit seizoen al onder de 4 minuten liep, domineert van begin tot eind en ziet in zijn spoor clubgenoot Teun ter Haar het zilver pakken. Bij de meiden onder 18 is het tot 150 meter voor het einde niet te voorspellen wie er met de titel vandoor gaat. Totdat Michelle Frowijn het mooi geweest vindt. Haar versnelling is subliem en maakt dat de concurrentie de komende jaren in ieder geval weet dat een trage race geen aanrader is, wil je kans maken. Volle buit voor Sedney, Mo-Ajok haalt sportieve gram, hinkstapspringen in de lift Je gaat het bijna als plichtsgetrouw zien, Zoë Sedney die wint. Ze is de enige die de NK verlaat met drie gouden medailles. De 100 meter horden is met 13.34 seconden opnieuw uitstekend, op de andere onderdelen is het verschil zo groot dat supertijden uitblijven. Hoe anders is het bij de jongens met Keitharo Oosterwolde, Xavi Mo-Ajok, Riq de Wit en Brett Duff als hoofdrolspelers. De 100 meter ging naar Oosterwolde, op de 200 meter is het Mo-Ajok die met een briljante bocht zoveel voorsprong heeft, dat De Wit net te laat komt. Duff is met 2 vierde plaatsen de grote ongelukkige, maar maakt dat met een gouden uitstapje naar het hinkstapspringen meer dan goed. Een onderdeel waar we het zelden over hebben, maar die dit kampioenschap in positieve zin opvalt. Het is een vurige wens van een klein gedeelte op de baan dat de horizontale springonderdelen (verspringen, hinkstapspringen) internationaal aansluiting gaan vinden. Bij het verspringen voor de vrouwen zien we al dat met meerdere 6 meter springers het niveau in de breedte ontzettend is gestegen. De ranglijsten allertijden kunnen bij het hinkstapspringen na vandaag op een hoop. Met 12.62 meter vinden we Kellynsia Leerdam terug op plek 2 (winst met 12.87 maar +2.6), Nina Borger staat met 11.93 meter derde onder 18, op de voet gevolgd door Bente van der Stoel met 11.89 meter. Favour Abu en Winjaris Webster zorgen voor spektakel bij de jongens onder 18. Een wedstrijd die pas in de laatste poging wordt beslist als Abu tot 14.46 meter komt, een afstand die ergens in het publiek zelfs precies goed wordt voorspeld. Veel succesvolle dubbels, mooie hordenfinales bij jongens Een apart kopje verdienen de 9 atleten die met twee of meer titels Amersfoort verlaten. Je kan ze onderverdelen in de gebruikelijke combinaties zoals de 100/200 waarmee Nsikak Ekpo, Britt de Blaauw en Zoë Sedney wel raad weten. Maar ook de minder gebruikelijke combinaties met Britt Weerman, die het hoogspringen en de 100 meter horden wint, of de tamelijke vermoeiende combi’s van Yasmine Abbes (1500/5000) en Lianne Holtermann (400/400mh). Alida van Daalen, Lotte Haest en Ruben Rolvink die heersen in de ring. En dan hebben we het nog niet over de atleten die twee medailles winnen op totaal verschillende onderdelen, zoals Ruth Vogels (kogelslingeren/100mh), Eva Nijdam (400m/speer) en Nina Borger (hoog/hinkstap). Finales die het ook altijd goed doen zijn die waar hordes in voorkomen. Vooral op de 110 meter horden wordt er de laatste jaren schandalig hard gelopen bij zowel de jongens onder 18 als 20. Het is wachten op degene die een succesvolle overstap kan maken, als de hordes eenmaal op 1.067 cm staan. Mark Heiden wordt serieus getest en moet vanwege een minder begin bijna de hele race in de achtervolging op Timme Koster, Sven Jansons en Marnix Kolkman. Het zegt veel over de klasse van Heiden dat hij alsnog de titel pakt. Isaya Klein Ikkink moet in de slotmeters juist vrezen dat de zege naar Yoram Vriezen gaat, maar diens opmars komt net te laat. Klein Ikkink en Vriezen staan met 13.85 seconden en 13.89 seconden op plaats 4 en 6 op de ranglijst allertijden. Opvallend, de snelste zes tijden zijn in de laatste 3 jaar gelopen. Stoppels grandioos met de speer, Tergau verzorgt bijna ideaal slotakkoord Blies de wind zaterdag bij het discuswerpen uit de goede richting, een dag later hebben de speerwerpers ook weinig reden tot klagen. Danara Stoppels doet aan alle vier de werponderdelen mee en bewaart het beste voor het laatst. In een hoogstaande speerwerpfinale komt Stoppels in de vierde poging tot 50.52 meter en op die uitbarsting hebben Marleen Baas en Noah Verduin geen antwoord. Stoppels staat met deze worp derde allertijden, ook Baas en Verduin vinden we terug in de top 10. Dario Podda laat er geen gras over groeien en is na poging 1 zeker van de titel. Ryan Jansen pakt als C-junior de titel onder de 18. Nadat Jarreau Suijkerbuijk op indrukwekkende wijze de 5000 meter heeft gewonnen is het slotakkoord voor Kristina Tergau. De polsstokhoogspringster legt de lat op 4.01 meter, waarmee ze alleen de beste prestatie allertijden in handen krijgt. Vooral de laatste poging had een beter lot verdiend, Tergau pakt met 3.80 meter de titel en maakt daarmee een einde aan een geslaagd NK. De complimenten gaan in veelvoud naar de organisatie van AV Altis, dat de zaken uitstekend op orde had. Lees hier de

Keitharo Oosterwolde en Zoë Sedney hebben op dag 1 van de NK onder 18 en 20 jaar beslag gelegd op de sprinttitels. Oosterwolde doet dat in een hoogstaande finale waarin vier jongens binnen een tiende van elkaar blijven, Sedney is bij de meiden onder 20 oppermachtig. Nsikak Epko had niet misstaan in de finale van de oudste junioren maar mag nog onder 18 jaar meedoen. Met 10.64 seconden staat hij gedeeld tweede allertijden. De wind staat goed bij het discuswerpen en daar profiteren Ruben Rolvink en Sebastiaan Bonte optimaal van. Een wind waar Alida van Daalen ook van had willen profiteren ware het niet dat die naarmate de dag vordert een beetje gaat liggen. Niettemin is de 59.08 meter van een uitstekend niveau. Sven Roosen wint de 400 meter horden en loopt met 51.48 seconden de vierde tijd ooit. Superstart bezorgt Oosterwolde de titel, Sedney in top 10 allertijden Als je tweede wordt bij de NK senioren dan ontkom je niet aan de favorietenstatus. Maar met Mo-Ajok, De Wit en Duff als concurrenten, weet je dat je nergens een steek mag laten vallen. De start van Keitharo Oosterwolde is weergaloos, toch komen zijn concurrenten hard opzetten in het tweede gedeelte. Alsof hij ze voelt komen weet Oosterwolde ze op te vangen en pakt hij met 10.52 seconden de titel. Persoonlijk records zijn er voor Mo-Ajok (10.57) De Wit (10.59) en Duff (10.62). Het is lang geleden dat je met 10.62 seconden geen medaille pakte. Oosterwolde en Mo-Ajok zijn volgend jaar ook nog junior en krijgen dan te maken met Nsikak Ekpo. De finale onder 18 is misschien minder spannend voor het goud, maar daardoor niet minder indrukwekkend. Dat komt vooral door de winnende tijd van Ekpo, die met 10.64 seconden de tweede tijd ooit loopt. Achter hem doet Maurice Afognon hetzelfde alleen dan in de categorie onder 16. Met 10.90 seconden is hij nog maar 0.03 honderdste van een seconde langzamer dan Joris van Gool. Bij de meiden zijn de favorieten op voorhand duidelijk maar moet vooral Britt de Blaauw nog flink aan de bak. De start is voor Isabel van den Berg maar De Blaauw laat op het tweede gedeelte haar klasse zien en wint afgetekend. Dat doet Zoë Sedney ook, die met 11.62 seconden de top 10 induikt. Werpers kunnen lol op met goede wind, Roosen opnieuw sterk De discuswerpers zullen bij het zien van de wind met een glimlach sportpark Schothorst binnengewandeld zijn. Belangrijker, er wordt ook daadwerkelijk gebruik van gemaakt. Ruben Rolvink opent het bal en staat met 57.74 meter achtste allertijden. De eerste jaar A-junior grossiert in foutpogingen maar zolang atletiek een sport is waarin de beste afstand telt zal hem dat een zorg zijn. Bij het kogelstoten volstaat 1 geldige poging voor een succesvolle dubbel. Sebastiaan Bonte moet bij het kogelstoten de titel zoals verwacht laten aan Matyas Kerekgyarto (18.60), de discus vliegt voor de tweede keer dit seizoen over de 60 meter (60.97). Bonte zijn techniek lijkt uitermate geschikt voor het werpen met de 1.5 kilo schijf. De grens van 60 meter had Alida van Daalen ongetwijfeld graag willen slechten maar van wind is bij de meiden geen enkel spoor. De serie van Van Daalen met 4 worpen boven de 57 meter is indrukwekkend, de winnende worp in de laatste poging, slechts 7 cm onder haar pr (59.08). Wind is vaak spelbreker op de 400 meter horden, maar in Amersfoort geen excuus om niet hard te lopen. Daar houden de atleten zich keurig aan met Sven Roosen als kopman. De paar extra trainingen die hij aan dit onderdeel heeft gewijd werpen zijn vruchten af, want met 51.48 seconden nestelt hij zich hoog in de ranglijst allertijden. Zo sluit Roosen het seizoen af met een Nederlands record op de 10-kamp en twee vierde plaatsen allertijden op beide hordendisciplines. In het spoor van Roosen is Jermaine Kleine onder 18 goed voor de zevende tijd ooit en krijgt hij volgend jaar nog een volledig jaar de kans om zijn tijd aan te scherpen. Lianne Holterman en Suus Altorf zijn oppermachtig en halverwege een misschien wel succesvolle dubbel. Het is de vraag hoeveel kracht deze inspanning heeft gekost als ze morgen ook nog 2 keer een 400 meter moeten lopen. Spanning bij verspringen, Weerman na 4 sprongen klaar De verspringers bewijzen vandaag dat er niets mis is met de huidige opzet. De zesde en laatste poging heeft alleen bij de jongens onder 20 geen effect op het eindresultaat. David Cairo gaat er toch wel verrassend met de titel vandoor. Zijn 7.25 meter uit de eerste poging is te hoog gegrepen voor Antonny Ediagbonya, bij wie de uitschieter ontbreekt. Zo kan het dus gebeuren dat je wel de titel bij de senioren wint, maar niet bij de junioren. Voor Jonathan Pronk eindigt de wedstrijd net zoals de indoorfinale. Met 7.11 meter begint hij uitstekend en staat hij lang aan de leiding. Bij Damian Felter is het na een constante reeks wachten op de uitschieter. Die komt in poging 5 met 7.16 meter waarmee de titel een feit is. Voor Pronk wellicht iets minder pijnlijk dan in Apeldoorn, want daar is het Finn de Graaf die pas in de laatste poging Pronk van de titel berooft. Jens de Wilde stijgt in de laatste poging van 5 naar 3 en kan nu nog steeds niet geloven dat hij over de 7 meter heeft gesprongen (7.05). Femke Jonker gebruikt ook de laatste poging om voorbij te gaan aan Fenna Achterberg (5.79 om 5.78). Sofie Dokter en Meike Verdaasdonk springen in de laatste poging Anouk Schoop, die halverwege nog aan de leiding staat, van het podium. Met Amy Hasselton als winnares een onvervalste dubbel voor Spado. Britt Weerman heeft aan vier sprongen voldoende om de titel bij het hoogspringen te pakken. Dat het nog tot vier sprongen komt heeft ze te danken aan Nina Borger, die een uitstekende 1.78 meter springt. Weerman gaat in één keer over 1.81 meter en kan de krachten sparen voor de 100 meter horden. Op dat onderdeel komt ze Ruth Vogels tegen. Dat is geen nieuws, wel dat Vogels vandaag al een medaille pakt bij het kogelslingeren. De polsstokmannen sluiten de dag af. Meerkamper Owen Beuckens laat de specialisten in vertwijfeling achter en wint het goud. Zijn ouders zien, keurig achter het hek, hun zoon in 1 keer over 4.80 meter gaan, net voldoende om Duane van Dijkhuizen achter zich te houden. Overige winnaars. 3000 meter steeple jongens onder 20: Ilias El Khattabi 9.38.28 seconden 2000 meter steeple jongens onder 18: Tim de Wild 6.06.53 seconden 2000 meter steeple meiden onder 18: Eline Mast 7.51.18 seconden Hoogspringen jongens onder 18: Jamie Sesay 2.01 meter Kogelslingeren meiden onder 20: Ella Meuwissen 49.85 meter Polsstokhoogspringen meiden onder 20: Fleur van der Linden 3.75 meter Discuswerpen meiden onder 18: Lotte Haest 43.86 meter Kogelslingeren meiden onder 18: Audrey Jacobs 58.48 meter Volg dag twee van de ASICS NK Atletiek U20 & U18 via de

Amersfoort is komend weekeinde decor voor het NK onder 18 en 20. Voor een aantal atleten de afsluiting van hun juniorentijd. Zoë Sedney hoopt die tijd af te sluiten met drie titels, Sven Roosen komt na zijn fantastische prestatie bij de meerkamp in actie op zijn oude liefde, de 400 meter horden. Alida van Daalen krijgt bij het discuswerpen opnieuw een kans om haar moeder voorbij te streven op de ranglijst aller tijden. Wie stopt Djoao Lobles op de 800 meter? Volg de ASICS NK U20 & U18 live via

Sven Roosen heeft op fantastische wijze beslag gelegd op de Nederlandse titel. In Emmeloord stopt de teller pas bij 8116, 163 punten meer dan het oude record onder 20 jaar van Pieter Braun. Bijna net zo weergaloos zijn de 8031 punten waarmee Rik Taam bij de mannen wint. Anne van de Wiel komt na een ijzersterke eerste dag niet meer in gevaar en prolongeert haar titel. Sarah van Beilen weet met de 800 meter van haar leven de aanval van Amy Hasselton af te slaan. Julia Jongejeugd passeert op de 800 meter juist haar voornaamste rivale Fenna Achterberg voor de titel onder 18 jaar. Gabriel Emmanuel is met 7303 punten de nieuwe nummer 3 op de ranglijst aller tijden. Roosen weergaloos, 4 man over 7000 punten Hij was vooraf geschrokken van zijn uitspraak dat het wel eens zijn weekend kon gaan worden. Maar van enige verwaandheid of arrogantie is bij Sven Roosen geen sprake. Het plezier waarmee hij al jarenlang aan elke meerkamp begint is aangevuld met een gezonde dosis aan zelfvertrouwen. Na een uitstekende eerste dag ligt Roosen ruimschoots op schema voor een score boven de 8000 punten en dan is 13.81 seconden over de horden geen heel vervelende start. Belangrijk ook de +0.2 wind die ervoor zorgt dat de maximale +6.0 wind ( windvoordeel 100 meter, verspringen, 110 meter horden bij elkaar opgeteld) niet wordt overgeschreden. Wat de weergoden ook proberen, Roosen is niet van zijn stuk te brengen en gaat bijna achteloos door zijn meerkamp heen. Coach Thijs Ros verwoordt het na afloop treffend. ‘Het zag er zo makkelijk uit dat je bijna niet doorhad hoe bijzonder de prestatie is’. De 4.28.15 seconden op de afsluitende 1500 meter zorgt voor een eindtotaal van 8116 punten, waarmee het record, dat op naam stond van Pieter Braun (7953 punten in 2012) in Emmeloord blijft. Door de absurde score van Roosen zou je bijna vergeten dat drie andere jongens ook boven de 7000 punten scoren. Voor Sven Jansons is dat niets nieuws. Het zegt veel over Jansons dat hij ondanks drie mindere onderdelen met 7553 punten toch nog een nieuw persoonlijk record pakt. Laten de mindere onderdelen op dag 2, de 110 meter horden en het polsstokhoogspringen, nou net de onderdelen zijn waarop Jansons komend weekeinde bij de individuele NK op zijn eigen baan in actie komt. Owen Beuckens en Youri Fransen zijn het hele weekend aan elkaar gewaagd. De beslissing voor het brons valt bij het polsstokhoogspringen waar Beuckens uithaalt met 4,70 meter en daardoor een mindere speerworp kan veroorloven. Beide mannen blijven ruimschoots boven de 7000 punten (7167 om 7086). Taam in select groepje, De Wolff valt uit met rugblessure Een nieuw pr en heel uit de meerkamp komen. Voor Rik Taam zijn beide doelen uitgekomen. Het was alweer even geleden dat alles in dezelfde meerkamp samenvalt voor Taam. Na een prima eerste dag trekt hij die lijn door op dag 2. Bij het discuswerpen, in het verleden vaak zijn achilleshiel, zet hij meteen in de eerste poging een stabiele prestatie neer. Met 4.70 meter bij pols doet hij zichzelf misschien nog wel tekort, wat veel zegt over de progressie op dit onderdeel. Na speer is de 8000 punten grens in zicht en als we iets al jaren weten is dat je Taam op de 1500 meter wel op een boodschap kunt sturen. Met Roosen wordt er goed samengewerkt en op de laatste 200 meter gaat hij nog helemaal los voor 8031 punten. Om aan te geven hoe bijzonder deze prestatie is, slechts 9 mannen gingen hem voor. In het spoor van Taam werkt ook Rafael Raap en prima tweede dag af, een dag waar hij een stuk meer tevreden over is dan dag 1. Even lijkt het nog spannend te worden voor het zilver, maar bij het speerwerpen slaat hij een beslissend gat met Leon Mak. Met 7829 punten vinden we Raap terug op plek 15 op de ranglijst aller tijden. Mak komt in zijn eerste seniorenmeerkamp tot 7614 punten en wordt de komende jaren een serieuze bedreiging voor de titel. Het is voor de groep van Ronald Vetter niet alleen maar hosanna want Rody de Wolff moet na het polsstokhoogspringen de strijd staken vanwege zijn rug. Titel Van de Wiel niet meer in gevaar, speerwerpen maakt het verschil bij vrouwen De ontknoping bij de vrouwen heeft veel weg van die in 2019. Ook de uitkomst bovenin is hetzelfde. Nadat de vrouwen elkaar bij het verspringen in bedwang houden, met de 5.92 meter van Manon Schoop als uitschieter, is het Michelle Oud die bij het speerwerpen het bal opent. Haar 44.76 meter in de eerste poging gooit het hele klassement door de war. De afstand is zelfs zo goed dat Anne van de Wiel, leidster na dag 1, na een wat mindere eerste poging nog serieus aan de bak moet voor de titel. Van de Wiel stelt in de tweede poging orde op zaken waardoor de titel een feit is. Achter Van de Wiel en Oud is het Myke van de Wiel die met een bijna net zo weergaloze worp als Oud het brons veilig lijkt te stellen. Melissa de Haan en Schoop missen die uitschieter waardoor het verschil is gemaakt. De Haan zet op de afsluitende 800 meter Myke van de Wiel dusdanig onder druk dat het na 650 meter stuivertje wisselen lijkt, maar de eindsprint van Van de Wiel is indrukwekkend en komt precies op tijd. Anne van de Wiel pakt uiteindelijk de winst met 5756 punten, een nieuw persoonlijk record. Oud komt met 5661 punten 9 punten tekort om hetzelfde te kunnen zeggen. Van Beilen toont karakter op 800 meter, val Mulder blijft zonder gevolgen De voorsprong die Sarah van Beilen na de eerste dag had opgebouwd is na het verspringen bijna volledig verdwenen. Het maakt dat Amy Hasselton vanaf dat moment favoriet voor de titel is. Sterker nog, er zijn mensen in Emmeloord die menen dat er van spanning geen sprake meer is. Van Beilen recht de rug, gooit een dik persoonlijk record bij het speerwerpen, en gaat daardoor met een minimale voorsprong de 800 meter in. Normaal gesproken het terrein van Hasselton, die het na 400 meter dan ook probeert, maar geen moment los kan komen van Van Beilen. Die is vanaf het startschot in controle en weet de 800 meter zelfs winnend af te sluiten, iets wat we een jaar geleden nog niet zagen aankomen. Achter Van Beilen en Hasselton is het Sophia Mulder die op de slotmeters nog lelijk ten val komt. De val heeft geen gevolgen, want het brons gaat mee naar Apeldoorn. Jongejeugd maakt verschil op 800 meter, hoog niveau bij jongens Fenna Achterberg en Julia Jongejeugd staan na dag 1 los van de rest van het veld en zetten die strijd onverminderd voort. Het verspringen is voor Achterberg, maar Jongejeugd pakt bij het speerwerpen bijna 4 meter en ontpopt zich als favoriete. Achterberg gaat voor de 800 meter nog wel aan de leiding maar het verschil in pr’s op de 800 meter is groot. Dan hoop je voor de spanning dat Achterberg kan aanklampen bij Jongejeugd maar daar is geen moment sprake van. Hanna van Baast probeert dat wel, aanklampen. Een alles of niets poging om het brons vast te houden, met de wetenschap dat Linsy Heestermans een veel betere 800 meter loopt. Van Baast stort volledig in en valt terug naar plek 7, het brons is voor Heestermans. Yoram Vriezen zet de boel bij de 110 meter horden op scherp door een flink gat te slaan met Gabriel Emmanuel. Een prachtige strijd lonkt, maar het is Emmanuel die na het discuswerpen de regie in handen neemt en vooral bij het polsstokhoogspringen zichzelf een enorme dienst bewijst door voor het eerst over de 4.00 meter te vliegen. Het is nodig want Vriezen houdt de druk er met 4.50 meter op. De 10 meter verschil bij het speerwerpen, in het voordeel van Emmanuel, zorgt voor de beslissing in de titelstrijd. Met 7303 punten is Emmanuel achter Roosen en Jansons de nieuwe nummer 3 op de ranglijst allertijden (jongens onder 18 doen sinds 2014 10-kamp in Nederland). Vriezen volgt met 7155 punten op plek 4. Een derde man over de 7000 punten blijft net uit, maar dat is dan ook het enige dat tegenzit voor Jeff Tesselaar. Die draait de meerkamp van zijn leven en weet de aanval van Daan Roosenschoon, op papier de man met een betere tweede dag, vakkundig te pareren. Wat als telt helaas niet, maar wat als Tesselaar zijn versnelling op de 1500 meter iets eerder had ingezet. We zullen het nooit weten. Tesselaar komt tot 6999 punten en pakt daarmee het brons. Tekst: Ivo van Haaren Fotografie: Coen Schilderman

Rik Taam en Anne van de Wiel leiden na dag 1 van de NK meerkamp. Taam scoort op alle onderdelen een dikke voldoende en heeft ruim 100 punten voorsprong op trainingsmaatjes Rody de Wolff en Rafael Raap. Van de Wiel maakt bij de vrouwen het verschil op de 100 meter horden en de 200 meter, waardoor de concurrenten moeten hopen op een misstap, willen ze nog kans maken op de titel. Sven Roosen ligt na een uitstekende eerste dag op koers om het Nederlands record van Pieter Braun te verbeteren. Sarah van Beilen wint 3 onderdelen maar heeft nog niet definitief afgerekend met Amy Hasselton en Sophia Mulder. Dat kan ook gezegd worden van Gabriel Emmanuel, die een ontketende Yoram Vriezen in zijn nek voelt hijgen. Fenna Achterberg leidt in de categorie onder 18 jaar en moet vooral zien af te rekenen met Julia Jongejeugd. Taam sterk, gat met concurrentie nog niet geruststellend Hij gaf al aan fit te zijn en op elk onderdeel progressie te hebben geboekt. Rik Taam laat in Emmeloord zien ook mentaal stappen te hebben gemaakt. De gretigheid druipt er van af en wat vooral opvalt is dat Taam vaak in de derde poging tot zijn beste resultaat komt. Hij wint drie onderdelen en deelt de winst bij het hoogspringen met Rafael Raap. Het resulteert in een super-stabiele eerste dag wat misschien wel de grootste winst is voor Taam. Met een voorsprong van 127 punten op De Wolff begint Taam aan dag 2, waar het vooral zaak is om bij het discuswerpen tot een fatsoenlijke afstand te komen. De Wolff, die ondanks een stijve rug gewoon kan starten, zal nergens met grote tevredenheid op terugkijken, maar heeft ook geen onderdeel waarop hij door de ondergrens zakt. Voor hem geldt juist dat hij het discuswerpen nodig heeft om het gat met Taam definitief te dichten. Raap volgt op 8 punten van De Wolff en laat bij het kogelstoten de meeste punten liggen. Achter het beoogde podium is Leon Mak zeker nog niet uit te vlakken. Mak heeft met het verspringen zijn minste onderdeel gehad en kan terugvallen op een uitstekende tweede dag, met discus en pols als puntenpakkers. Zijn achterstand op Raap halverwege is 112 punten. Van de Wiel domineert, spanning voor plek 2 Bij de vrouwen heeft Anne van de Wiel na vier onderdelen een flinke voorsprong opgebouwd. De prestatie die op dag 1 de meeste punten oplevert is de hordenrace van Van de Wiel. Weliswaar gesteund door teveel rugwind, maar wel in de stromende regen loopt ze naar 13.45 seconden, goed voor 1058 punten. Na degelijk hoogspringen en kogelstoten komt een nieuwe piek op de 200 meter. De klok staat in eerste instantie stil op 23.89 seconden, maar wordt gecorrigeerd naar 24.00 seconden. Zelfs een blik op de fotofinish biedt geen soelaas, waardoor Van de Wiel nog even geduld moet hebben met het slechten van die barrière. Voor de overige podiumplaatsen is het bijzonder spannend met vier gegadigden. Het verschil tussen de nummer 2 Melissa de Haan en nummer 5 Myke van de Wiel is slechts 63 punten. Alle drie (Michelle Oud staat vierde) staan ze iets in de min in vergelijking met het NK van vorig jaar. Manon Schoop staat nog derde, maar weet dat ze voor de 800 meter een flinke voorsprong nodig heeft om mee te strijden voor de ereplaatsen. Roosen op schema voor monsterscore, Jansons verprutst het verspringen Sven Roosen maakt zijn favorietenrol volledig waar. Het is niet heel vervelend om je 10-kamp te beginnen met 10.71 (+2.5) en vanaf dat moment kijkt Roosen niet meer om. Ver en kogel zijn prima, bij het hoogspringen slaat de schrik toe. Een gevoelige achillespees maakt dat Roosen het hoogspringen abrupt moet beëindigen. De klachten zijn gelukkig door de fysio te verhelpen waardoor Roosen op de 400 meter zijn mannetje staat. Na een wat voorzichtig begin is zijn laatste 100 meter weergaloos, waardoor het Nederlands record en de magische grens van 8000 punten binnen handbereik zijn. Zijn maatje Sven Jansons toept op de 100 meter met 10.65 seconden over maar bij het verspringen gaat het helemaal mis. De eerste sprong is afgrijselijk ver, maar krijgt een rode vlag. De tweede sprong doet daar weinig voor onder maar wordt ook niet beloond met een afstand. Een situatie waar je als 10-kamper niet in wil komen en in dit geval een slechte afloop kent. Jansons komt niet uit en laat zichzelf uit frustratie naar achter in het zand vallen waardoor er nog eens een halve meter van de oorspronkelijke afstand afgaat. Doodzonde, want op de rest van de onderdelen, met 2.00 meter bij het hoogspringen als hoogtepunt, valt weinig aan te merken. Achter Roosen en Jansons zijn Youri Fransen en Owen Beuckens bezig aan een uitstekende meerkamp. Beiden liggen ruimschoots op schema voor de 7000 punten en strijden om het brons. Marnix Kolkman valt met een polsblessure uit. Van Beilen sterk maar nog niet zeker van de titel, spanning bij onder 18 Sarah van Beilen kan terugkijken op een uitstekende eerste dag. Een dag die ze domineert met zeges op de 100 meter horden, het hoogspringen en een gedeelde overwinning op de 200 meter. Vooral de 1.80 meter bij het hoogspringen is ijzersterk. Toch blijven Amy Hasselton en Sophia Mulder in het spoor van de leidster. Hasselton heeft op papier nog drie onderdelen die beter zijn dan Van Beilen. Vraag blijft, is de achterstand voor de afsluitende 800 meter klein genoeg om nog aanspraak te maken op de titel. Zo spannend als bij de indoor-meerkamp wordt het waarschijnlijk niet, de strijd is nog lang niet gestreden. Dat geldt ook bij de jongens onder 18 jaar, waar we een uitstekende eerste dag achter de rug hebben. Gabriel Emmanuel leidt, onder meer door 2.02 meter bij het hoogspringen, maar zijn voorsprong op Yoram Vriezen is te verwaarlozen. 25 Punten is het verschil en het leuke aan deze ontknoping wordt dat beiden op de tweede dag het moeten hebben van totaal verschillende onderdelen. Alleen op de 110 meter horden zijn ze elkaar gewaagd. Emmanuel heerst op de werponderdelen terwijl Vriezen zijn slag bij pols en de 1500 meter wil slaan. Jeff Tesselaar staat na een goede eerste dag nog derde, maar heeft in Daan Roosenschoon een taaie tegenstander om die plek vast te houden. Normaal gesproken moet Roosenschoon met een goede tweede dag in staat worden geacht om die plek over te nemen. Een podium met alleen maar 7000+ scores is een realistisch streven. Fenna Achterberg en Julia Jongejeugd hadden hun prestatiekaart bijna om kunnen ruilen. Achterberg is 0.07 honderdste van een seconde sneller over de horden, stoot 4 cm verder met kogel en springt even hoog als Jongejeugd. Alleen op de 200 meter is er een duidelijk verschil waardoor Achterberg 65 punten voorsprong heeft. In deze leeftijdscategorie is het lastig voorspellen omdat de meiden in het seizoen zelf nog grote sprongen maken. Jongejeugd heeft op basis van de prognose het voordeel, toch kan je je niet voorstellen dat als Achterberg voor de titel kan lopen, ze niet sneller kan dan de 2.40.00 waarop ze ingeschat wordt. Hanna van Baast heeft de aansluiting met de bovenste twee te pakken, de rest van het veld lijkt te strijden om plek vier. Volg de tweede dag van de NK meerkamp via de

Ze hebben er even op moeten wachten maar de meerkampers mogen komend weekeinde aan de bak in Emmeloord. Bij de mannen wordt een verwoede strijd verwacht tussen Rik Taam, Rafael Raap en Rody de Wolff. De familie van de Wiel hoopt voor het derde jaar in successie de titel binnen te slepen en hebben met Anne daarop de beste kans. Sven Roosen hoopt iets te doen wat nog niet eerder in Nederland is gedaan en krijgt daarbij fikse tegenstand van maatje Sven Jansons. Sarah van Beilen start als favoriete in de categorie tot 20 jaar en datzelfde kan gezegd worden van Gabriel Emmanuel tot 18 jaar. Bij afwezigheid van Marleen Baas en Joyce van Welie is er geen uitgesproken favoriet bij de meiden tot 18 jaar. Strijd bij de mannen volledig open, Braun en Sintnicolaas ontbreken Heel even mochten de meerkampliefhebbers hopen. Hopen op de sterkst bezette meerkamp sinds jaren. Helaas laten Eelco Sintnicolaas en Pieter Braun de titelstrijd in Emmeloord voor wat het is. Sintnicolaas, woonachtig in Zweden, besloot vanwege de onzekerheid al in mei om dit seizoen te gebruiken om fit te worden en hard door te trainen. Wellicht dat er in december nog een 10-kamp in een warm oord op het programma staat. Braun neemt in een pre-olympisch jaar geen enkel risico maar zal wel in Emmeloord aanwezig om het trainerskorps Ronald Vetter en Thijs Ros de helpende hand te bieden. Neemt niet weg dat de titelstrijd bijzonder spannend wordt met Rody de Wolff als frontrunner. Voor De Wolff werd 2019 een bijzonder jaar met een vierde plaats op de EK-23 met 7982 punten. Een dik pr maar het net missen van de magische 8000 punten kwam wel binnen. De Wolff heeft niet lang bij de pakken neergezeten, uitstekend getraind, maar uitgerekend de laatste paar weken kreeg hij last van zijn achillespees en een stijve onderrug. De achillespees is onder controle, de onderrug verdient nog wat aandacht. Rik Taam heeft de fysieke problemen achter zich gelaten. We zagen hem schitteren tijdens het indoorseizoen maar een voetblessure maakte hoogspringen onmogelijk. Taam is volledig hersteld, springt in Emmeloord bij het hoogspringen vanuit een 5-pas, maar heeft op elk onderdeel stappen gemaakt en is sterker dan ooit. Een pr en heel uit de meerkamp komen is het doel. Dan Rafael Raap, die volmondig durfde toe te geven dat er tijdens de training wel degelijk onschuldige plaagstootjes worden uitgedeeld over wie er met de titel vandoor gaat. Raap, die vooral baalde van het feit dat hij niet voor de eerste keer in Götzis aan de start kon staan, heeft de laatste maanden vooral gebruikt om aan de werponderdelen te werken. Dat resulteerde al in een nieuw pr bij het speerwerpen. Verder is Raap op niveau gebleven wat een hoop belooft, als we zijn fenomenale 7-kamp in Apeldoorn erbij pakken. Het is een open deur, maar de vorm van de dag bepaalt wie er met de titel vandoor gaat. Alle drie kunnen ze zich geen al te grote fouten permitteren want Leon Mak is niet ver weg. Zijn aanloop kan je vergelijken met die in 2019, waarin de blessures elkaar opstapelden maar Mak wel zilver won bij de EK-20. De hamstring heeft er dit jaar voor gezorgd dat hij constant aangepast heeft moeten trainen. Vraagtekens zijn er vooral over de 100 en de 400 meter. Van het podium van vorig jaar zijn Martijn Hoogewerf (zilver) en Steven Eleonora (brons) opnieuw van de partij. Van de Wiel wil titel in de familie houden, Oud voornaamste uitdager Myke van de Wiel won de titel in 2018, tweelingzus Anne ging er vorig jaar in Den Haag met de titel vandoor. Het doel is duidelijk geformuleerd. Die titel moet binnen de familie blijven. Daarvoor heeft Anne de beste papieren. Terwijl Myke de afgelopen maanden met wat fysieke ongemakken te maken kreeg, heeft Anne ten opzichte van een succesvol 2019 weer wat stapjes kunnen zetten. Cruciaal wordt wederom het speerwerpen, een onderdeel dat dit jaar nog niet super loopt, maar waar ze vorig jaar in de derde poging de titel veilig mee wist te stellen. Dat ging toen ten koste van Michelle Oud en Oud is ook dit jaar de voornaamste uitdager. Van de winter was er even sprake van een afscheidsjaar voor de atlete van AV Zaanland, maar door het coronavirus kan Oud veel thuiswerken en houdt ze voldoende tijd over om haar trainingen naar behoren te kunnen doen. Het wedstrijdseizoen kwam door kleine blessures wat laat op gang, Oud is fit en gaat voor een pr, wat automatisch betekent dat je meedoet voor de titel. Dat geldt ook voor Melissa de Haan, die sinds een paar weken volledig traint bij de groep van Michel Knobbe. Het wordt interessant om te zien wat zo’n verandering voor invloed heeft op de prestaties. Niettemin moet je altijd rekening houden met De Haan wiens prestaties bij de losse wedstrijden op niveau waren. Marijke Esselink staat weliswaar nog op de deelnemerslijst maar de kans dat ze daadwerkelijk meedoet is minder dan 5 procent. Esselink kampt met een kaliumtekort wat vooralsnog lastig aan te vullen is. De energie is ver te zoeken en blessures liggen op de loer, waardoor meedoen onverstandig is. Sven Roosen start als favoriet, Jansons ligt op de loer ‘Het wordt mijn jaar’. Was getekend; Sven Roosen. Roosen heeft recht van spreken want in zijn eerste jaar dat hij volledig op Papendal traint is hij met sprongen vooruitgegaan. Het zegt veel over Roosen dat hij de favorietenrol niet schuwt. Waar hij in het verleden vooral veel plezier wilde maken wordt dat nu gecombineerd met een gezonde portie zelfvertrouwen. Roosen, die in het afgelopen jaar vooral heeft leren begrijpen hoe bepaalde onderdelen werken, is veel stabieler geworden bij het kogelstoten en discuswerpen. Tel daarbij de fantastische hordenrace die hij op Papendal liep (13.64 seconden,4de allertijden) en je mag concluderen dat hij de rol van underdog heeft ingeruild voor die van favoriet. Nu is jezelf rijk rekenen bij een 10-kamp levensgevaarlijk, neemt niet weg dat het Nederlands record van Pieter Braun (7953 punten) serieus op de tocht staat en er zelfs heel voorzichtig wordt gesproken over 8000 punten. Roosen werd nog nooit eerder kampioen op de meerkamp. Sven Jansons is degene die daar een stokje voor wil steken, want hoe goed de vriendschap ook is, beiden willen winnen. Jansons heeft vooral heel veel zin om weer met de vaste meerkampgroep een wedstrijd af te werken en gaat met een andere mindset de meerkamp in. In het verleden wilde het nog wel eens voorkomen dat sommige onderdelen voor een NK nog niet aan bod waren gekomen, daarvan is nu geen sprake meer. Ook Jansons zijn basisniveau is omhoog gegaan, wat we vooral terugzien bij het discuswerpen. Het speerwerpen, niet Jansons zijn beste onderdeel, leverde eerder dit jaar al een pr op. Niets staat een goede score in de weg. Positief is de terugkeer van Marnix Kolkman. Voor zijn zware blessure kon je hem rustig in één adem noemen met Roosen en Jansons, nu is het vooral zaak om de 10-kamp te finishen. De vorm is groeiende, vandaar dat Kolkman wordt gezien als de voornaamste kandidaat voor het brons, met Owen Beuckens als belangrijkste concurrent. Van Beilen en Emmanuel favoriet, open strijd bij meiden onder 18 Slechts tien meiden staan er aan de start in de categorie tot 20 jaar. Iemand die we graag aan het deelnemersveld hadden willen toevoegen is Sofie Dokter. Dokter haar enkelblessure is inmiddels onder controle, de NK-meerkamp komt net te vroeg. Dat maakt de weg vrij voor trainingsgenoot Sarah van Beilen die we vooral als hoogspringster kennen maar toch echt als meerkampster traint. Coach Wijma is tevreden over de progressie van zijn pupil, vandaar de favorietenrol. Toch kunnen Amy Hasselton en Sophia Mulder nooit ver zijn. De ontknoping van het NK-indoor staat nog in ons geheugen gegrift. Hasselton en Mulder kregen het voor elkaar om precies evenveel punten te scoren. Vroeger werd er dan gekeken naar wie de meeste onderdelen won, waardoor Mulder de winst zou pakken. Door een regelwijziging mochten beide vrouwen op het hoogste schavot plaatsnemen. Van Beilen werd derde in die meerkamp, waardoor er van een walk-over komend weekeinde absoluut geen sprake is. Gabriel Emmanuel liet het indoorseizoen bewust schieten om er in de zomer te kunnen staan. Het grote doel, meedoen aan de EK-18 viel weg, Emmanuel heeft goed doorgetraind om in Emmeloord een mooie score neer te kunnen zetten. Emmanuel start weliswaar als de favoriet, de jongens achter hem hebben niet stilgezeten. Yoram Vriezen en Daan Roosenschoon trakteerden het publiek indoor op een mooie 7-kamp, beiden hebben deze zomer de nodige progressie geboekt. Vriezen werd afgelopen weekeinde nog knap achtste bij het NK-senioren bij het verspringen. Het zou zo maar kunnen dat je 7000 punten nodig hebt om op het podium te komen. Bij de meiden tot 18 jaar ontbreken Marleen Baas en Joyce van Welie. Baas kampte met problemen aan haar knie, maar een mri scan en meerdere fysio’s konden het probleem niet vinden. Ondertussen is Baas weer op 90 procent maar wordt er geen enkele risico genomen. Baas doet bij de NK-junioren wel mee bij het speerwerpen. Van Welie, achter Baas tweede indoor, heeft last van haar onderrug en is niet op tijd hersteld. Van de deelneemsters heeft Julia Jongejeugd er al een meerkamp opzitten. In Alphen aan den Rijn kwam ze tot een score net boven de 5000 punten, waarmee je vorig jaar net buiten het podium belandde. Meiden die ook 5000 punten waard zijn; Sarah van Tuijl, Fenna Achterberg en wellicht ook Isa Hartjes, de eerstejaars die vorig jaar bij de C-junioren de zesde score ooit liet noteren op de 7-kamp. Tekst: Ivo van Haaren Fotografie: Erik van Leeuwen en Coen Schilderman

Na een geslaagd NK Atletiek Senioren in Utrecht zijn de ogen nu gericht op het NK U20 & U18 in Amersfoort. Op zaterdag 12 en zondag 13 september a.s. Het organisatiecomité van atletiekvereniging Altis is druk bezig met de laatste voorbereidingen. De medailles liggen klaar voor de meer dan 200 podiumkandidaten. De medaille-uitreiking zal plaatsvinden vóór een speciaal ontworpen podiumdoek (zie afbeelding). De fotografen staan klaar!

Richard Douma is voor de derde keer op rij Nederlands kampioen geworden op de 1500 meter. In een race, hard gemaakt door Mike Foppen, timet Douma zijn jump perfect. Taymir Burnet is oppermachtig op de 200 meter maar heeft de pech dat de 20.35 seconden wordt gesteund door teveel rugwind. Lieke Klaver wint bij de vrouwen, waar Dafne Schippers vanwege haar rug in de finale ontbreekt. Menno Vloon is met 5.75 meter uitstekend op dreef bij het polsstokhoogspringen. Nadine Visser komt na een onaangename kennismaking met horde 1 met de schrik vrij en pakt alsnog de titel. Douma tactisch ijzersterk, Lobles pokert met succes naar titel Mike Foppen hoopte in Utrecht iets te doen wat in 1983 voor het laatst was voorgekomen. Succesvol dubbelen op de 5000 en de 1500 meter. Na de titel op de 5000 meter moest de 1500 meter hard gemaakt worden om kansrijk te zijn. Met titelverdediger Richard Douma en Thijmen Kupers in het veld was gokken op een eindsprint zinloos. Foppen maakt de wedstrijd inderdaad hard, loopt volle bak in de wind, maar heeft toch lang zicht op de dubbel. Richard Douma weet als geen ander hoe je een 1500 meter moet lopen, wacht, wacht, en komt precies op het juiste moment uit de meute om voor de derde keer op rij de titel te pakken. Net voor Kupers, die vanwege de wind lange tijd aan de binnenkant te vinden is, opgesloten raakt en niet meteen kan anticiperen op de versnelling van Douma. Foppen pakt het brons. Een eervolle vermelding is er voor Bram Anderiessen die al na 120 meter een schoen verliest maar het alsnog weet te presteren om zevende te worden. Het is te hopen dat de schade aan de voet meevalt. Fascinerend is de strijd op de 800 meer waarin de 3 drie favorieten Djoao Lobles, Jurgen Wielart en titelverdediger Maarten Plaum zich lang niet laten zien aan de kop van de wedstrijd. Lobles maakt het wel heel bont, moet van ver komen, maar ook hij vindt precies op het juiste moment een gaatje en weet Plaum net voor de finish te passeren. Bij de vrouwen lukt het Britt Ummels niet om haar huzarenstukje van vorig jaar te evenaren. Vier races in twee dagen is net iets teveel van het goede voor de atlete van AV Unitas, die overtuigend de 1500 meter wint, maar na 500 meter op de 800 meter kansloos is voor een tweede titel. Bregje Sloot doet alles goed om Ummels vroeg te lossen maar houdt in Suzanne Voorrips een taaie tegenstandster over voor de titel. Voorrips komt op het laatste rechte stuk uit de rug van Sloot en houdt stand. Klaver en Burnet snel op de 200 meter, Visser komt met de schrik vrij Veel werd verwacht van de strijd op de 200 meter voor de vrouwen met de drie snelste vrouwen in Europa op de startlijst. Die zijn we helaas niet allemaal terug in de finale want Dafne Schippers laat de finale vanwege haar rug voor wat het is. Klaver komt als eerste de bocht uit en staat de koppositie niet meer af, ook al komt Marije van Hunenstijn nog dichtbij. Met 22.95 seconden loopt Klaver voor de tweede keer onder de 23 seconden. Femke Bol pakt het brons, net voor Jamile Samuel. Spannend wordt het bij de mannen niet. Daarvoor is Taymir Burnet te sterk. Zijn ijzersterke optreden in de series krijgt een passend vervolg in de finale. 20.35 Seconden is serieus doorlopen, ook met een windvoordeel van 5.2 meter per seconde. Churandy Martina wordt op gepaste afstand tweede. Hoog is ook het niveau bij de 100 meter horden. Spanning voor het goud werd niet verwacht maar als Nadine Visser vol op de eerste horde knalt is er sprake van een compleet ander scenario. Visser moet haar horderace qua snelheid opnieuw beginnen maar pakt dankzij een indrukwekkende inhaalrace alsnog de titel. Sharona Bakker, voor wie het pas de tweede wedstrijd sinds lange tijd is, pakt het zilver, voor Zoë Sedney. Trainingsgenoten Liam van der Schaaf en Koen Smet weten pas wie de winnaar is als de speaker het verlossende woord geeft. Het verschil; 0.01 honderdste van een seconde, in het voordeel van Van der Schaaf. Dobber en Bouma snelste op de volle ronde, sterk optreden Van der Reijken op steeple Als er één onderdeel is waar corona geen vat op heeft gekregen dan is het de 400 meter. Het hele jaar worden we al verwend met fantastische tijden en dat leverde in Utrecht dan ook mooie races op. Jochem Dobber spant daarin de kroon en start als favoriet. Waar Dobber vaak als een raket van start gaat, komt hij nu pas als vierde uit de laatste bocht. Een goed ingedeelde race brengt Dobber zijn eerste titel bij de senioren, voor Bonevacia en een over de finish vallende Isayah Boers, die Ramsey Angela 0.01 honderdste van een seconde voorblijft. Bij de vrouwen was het in de series vooral Laura de Witte geweest die indruk had gemaakt met haar 53.50 seconden. Garanties voor een podium geeft dat in dit veld niet, want het is Andrea Bouma die vanuit baan 3 de titel pakt en definitief afrekent met een lange periode vol blessures. Eveline Saalberg, vorig jaar nog goed voor de titel op de 400 meter horden, pakt het zilver, voor Eva Hovenkamp, die voor het eerst op het podium staat. De Witte wordt net vierde. Irene van der Reijken laat dit jaar de schier onmogelijke 3000 meter steeple/ 5000 meter dubbel achterwege, een verstandige keuze gezien de omstandigheden. Van tactiek is geen sprake, Van der Reijken gaat er vanaf de start vandoor en loopt een uitstekende 9.46.09 seconden, ruim 2 seconden boven haar persoonlijk record. Ook Jasmijn Bakker blijft onder de 10 minuten. Vloon klaar voor aanval Nederlands Record, hoogspringen geteisterd door noodweer Het was geen makkelijke dag voor de technische onderdelen, waarbij de hoogspringwedstrijd voor de mannen bijna letterlijk in het water valt. Na lang oponthoud zal niemand het Douwe Amels kwalijk nemen dat hij met slechts 2.06 meter de titel pakt. Des te knapper is de prestatie van Britt Weerman die tot en met 1.86 meter foutloos blijft en het 1 keer op 1.90 probeert. De juniore manifesteert zich steeds meer als kopvrouw van een lichting die het hoogspringen serieus op de kaart aan het zetten is. Menno Vloon is de laatste weken uitstekend op dreef en dat bewijst hij in Utrecht opnieuw door met 5.75 meter te winnen. De lat gaat naar 5.86 meter, wat een verbetering van zijn eigen Nederlands record zou betekenen, maar de wind blaast schuin over de aanloop waardoor Vloon geen onnodige risico’s neemt en er geen serieuze poging komt. De vrouwenwedstrijd blijft niet zonder slachtoffers want Killiana Heymans mist drie keer haar aanvangshoogte. Ook Femke Pluim maakt het zichzelf nog knap lastig maar gaat in de laatste poging wel over haar beginhoogte. Pluim zal vooral tevreden zijn met haar derde poging op 4.51 meter, waarin de lat maar net naar beneden komt. Bij het speerwerpen geeft Jurriaan Wouters Utrecht reden tot juichen. Zijn 76.09 meter uit de eerste poging blijft onbeantwoord. Sterk is ook de afstand waarmee Lisanne Schol de titel pakt. Met 59.53 meter blijft ze een kleine anderhalve meter onder haar Nederlands Record. Overige winnaars 400 meter horden mannen: Nick Smidt 51.12 seconden 400 meter horden vrouwen: Cathelijn Peeters 1.00.32 seconden 3000 meter steeple mannen: Mervin van der Horst 9.24.98 seconden Kijk voor alle foto's van